Cliënt verzuimt zijn plicht om voorrang te verlenen, toch heeft cliënt recht op schadevergoeding!

Cliënt raakt als automobilist betrokken bij een ongeval met een motor. De motor ging rechtdoor en cliënt was aan het afslaan. De hoofdregel is dat het rechtdoorgaand verkeer op dezelfde weg voorrang krijgt. Op grond van deze regel heeft de eigen-verzekeraar van cliënt de aansprakelijkheid volledig erkend. Echter, cliënt was het hier niet mee eens en heeft zich tot ons gewend. Na lang discussiëren met de eigen verzekeraar en de verzekeraar van de wederpartij is een overwinning voor ons en cliënt behaald. Hieronder zullen wij uiteenzetten hoe na jarenlange discussie, wij hebben met succes de belangen van cliënt behartigd.

Uit nader onderzoek bleek dat de motorbestuurder zich niet hield aan de voorgeschreven maximum snelheid. Hij reed tussen de 75/105 kilometer per uur op een weg, waar een maximum van 50 kilometer per uur geldt. Voorts bleek uit getuigenverklaringen dat de motorbestuurder alvorens het plaatsvinden van het ongeval, gedurende langere pozen op zijn achterwiel (een wheelie) reed.

De eigen verzekeraar van cliënt heeft het zichzelf destijds makkelijk gemaakt en de aansprakelijkheid voor honderd procent erkent. Met dit besluit kon cliënt zich niet verenigen. De verzekeraar komt op grond van artikel 6 WAM bij het afwikkelen van geschillen een grote mate van zelfstandigheid. Hierbij dient te verzekeraar wel de belangen van de verzekerde in acht te nemen. De eigen verzekeraar heeft de plicht op zich rusten om zich voldoende in te spannen voor de belangen van de verzekerde. Wat “voldoende inspannen” precies inhoudt, valt niet in zijn algemeenheid te beantwoorden. Uit rechtspraak volgt dat aan de hand van al het bewijs, geoordeeld dient te worden of de eigen verzekeraar redelijkerwijs tot een dergelijke aansprakelijkheidserkenning mocht komen.

In het geval van cliënt hebben wij de eigen verzekeraar weten te overtuigen dat zij, alle bewijsmiddelen bezien, redelijkerwijs niet tot een dergelijk oordeel mochten komen. Hierdoor heeft de eigen verzekeraar de schadevrije jaren weer hersteld en de teveel betaalde premie’s teruggestort. De verzekeraar van de wederpartij hield echter voet bij stuk en wilde ondanks het toegeven van de eigen verzekeraar, de aansprakelijkheid van de motorbestuurder niet erkennen. Uit de verkeersongevallenanalyse (VOA) blijkt dat als de motorbestuurder zich aan de verkeersregels had gehouden, dit ongeval niet tot stand was gekomen. Het roekeloos rijgedrag van de motorbestuurder is derhalve de oorzaak van dit ongeval.

De verzekeraar van de wederpartij heeft medegedeeld dat een volledige aansprakelijkheidserkenning er niet in zit, nu cliënt geen voorrang heeft verleend aan het rechtdoorgaand verkeer. Dit geeft echter blijk van een onjuiste rechtsopvatting. Van cliënt kon immers niet worden verwacht dat hij een met ongeveer negentig kilometer per uur rijdende motorbestuurder goed kon inschatten.

Artikel 12 Sv-procedure

De officier van justitie heeft destijds de zaak geseponeerd. Dit omdat de officier van justitie van mening was, dat gezien de ernst van het letsel van de motorbestuurder, hij al voldoende is gestraft. Toen der tijd heeft er dus geen strafrechtelijke vervolging plaatsgevonden. Nu overwegen wij met cliënt om naast de civiele procedure, de procedure tegen de verzekeraar, de wederpartij ook middels het strafrecht aansprakelijk te stellen. Dit kan door middel van een artikel 12 Sv-procedure. Bij deze procedure wordt vervolgens door de rechters gekeken of de officier van justitie toch moet overgaan tot vervolging. Indien de rechters tot dit oordeel komen en de motorbestuurder ook in het strafrecht schuldig wordt verklaard voor diens gedragingen, zal dit cliënt ten goede komen in zijn civiele procedure jegens de verzekeraar. Bovendien kan cliënt zich ook als benadeelde partij voegen bij de strafrechtelijke procedure en middels deze route ook zijn volledige schade vergoed te krijgen.

Voor de niet rechtsgeleerde lezer kan het lastig zijn om de hierboven genoemde te begrijpen. In het kort komt het neer op dat de eigen verzekeraar en de verzekeraar van de wederpartij cliënt hebben benadeeld door geen nader onderzoek te verrichten. Beide verzekeraars hebben enkel gekeken naar dat het verlenen van voorrang achterwege is gelaten en niet naar het roekeloze gedrag van de motorbestuurder. Dit ongeval heeft plaatsgevonden in 2018. Nadat andere schadebehandelaars cliënt gedurende twee jaar niet effectief hebben kunnen bijstaan, heeft cliënt zich tot ons gewend. Uiteindelijk heeft de verzekeraar van de wederpartij de aansprakelijkheid erkend en heeft cliënt gekregen waar hij recht op heeft. Heeft u zelf het gevoel dat uw eigen verzekeraar de aansprakelijkheid onterecht heeft erkend of dat de verzekeraar van de wederpartij de aansprakelijk onterecht heeft afgewezen? Heeft u nu al een tijdje een schadebehandelaar die maar geen vooruitgang in uw zaak kan boeken? Neem dan kosteloos contact met ons op zodat wij net als de hierboven genoemde cliënt, u ook van dienst kunnen zijn.